Wat vliegt de tijd zo ben je net bevallen, zo vier je hun 1e verjaardag en nu zijn ze bijna 20 maanden.
Ze lopen ze kletsen ze ruzieen en ze klauteren.
Het is best niet altijd makkelijk en erg druk ook zo op zijn tijd.
Want ja ons gezinnetje is nou eenmaal een beetje groter als gemiddeld.
En als je dan naast je al je dagelijkse bezigheden ook nog aan het revalideren ben en de ander aan het dokteren is met klachten dan heb je wel is van die momenten dat het allemaal niet zo leuk meer is.
Vooral als de nachten kort zijn.
Want ja ook na 20 maanden kunnen we de nachten doorslapen nog steeds tellen. Ze zijn eerder uitzondering als gewoonte.
Maar afgelopen nacht hebben we allemaal goed geslapen en vanmorgen mochten we ook heerlijk wat langer blijven liggen!
Daarna hebben we heerlijk met zijn alle ontbeten, iets wat op de zondag altijd erg gezellig is!
Het was heerlijk weer dus na het ontbijt hebben we onze fietsen gepakt en zijn heerlijk in het bos gaan wandelen. Voor de kleintjes was dit de eerste keer en we hebben anderhalf uur gewandeld en pret gehad. Lopen rennen vallen en weer opstaan blaadjes kijken en oppakken denneappeltjes rapen paddestoeltjes kijken maar dat moet wel met de handjes op de rug. En tot slot een echte bladerregen.
Op de terug weg even langs opa en oma Bus om even een glaasje drinken te halen en daarna lekker thuis in de relax modus. Lekker slapen en knuffelen.
We hebben deze geweldige dag met ze alle afgesloten met een heerlijk bordje patatjes en een lekker toetje ijs met vruchtjes!
De kleuren van de herfst
De zon gaat onder, en de lucht heeft een rode gloed,
Net als de bladeren, die geven de bomen hun laatste groet,
Ze zweven door de lucht, in de aller mooiste kleuren,
Hoog in de lucht, zal de wind ze overal mee naartoe sleuren,
Rood, bruin, oranje en geel,
Het is net op dat ze dansen, in kleren van fluweel,
Hun laatste dans, voordat ze gaan,
Totdat de winter komt, en het lijkt of dat ze nooit hebben bestaan.
De zon gaat onder, en de lucht heeft een rode gloed,
Net als de bladeren, die geven de bomen hun laatste groet,
Ze zweven door de lucht, in de aller mooiste kleuren,
Hoog in de lucht, zal de wind ze overal mee naartoe sleuren,
Rood, bruin, oranje en geel,
Het is net op dat ze dansen, in kleren van fluweel,
Hun laatste dans, voordat ze gaan,
Totdat de winter komt, en het lijkt of dat ze nooit hebben bestaan.
