maar op vrijdag 19 april precies een maand na hun geboorte zijn Anne Jordi en Bente eindelijk bij ons thuis gekomen!!!!
Maar om eerst even samen te kunnen wennen hebben wij er voor gekozen dit geweldige nieuws niet gelijk met iedereen te delen.
Wat er aan vooraf ging...
Op zondag 14 april waren we 's avonds fijn bij de kleintjes in het ziekenhuis tijdens het fles geven verslikte Bente zich en bleef er even in... hiervan zijn we heel erg geschrokken en leek de dag dat ze eindelijk zover zou zijn steeds weer een stapje verder weg te zijn.
de Brady's bleven ook aanhouden tenminste 2x was ze bijna aan de 48 uur en kreeg ze er dan nog net weer 1 hierdoor besloot de kinderarts toch dat de monitor 3x 24 uur brady vrij moest aangeven voor ze er van af mocht. Door het verslik incident was onze aanddacht eigenlijk van de monitor af en maakte we ons toch wel zorgen of Bente het drinken wel onder de knie ging krijgen.
Daar waar wij de moed een beetje lieten zakken bleef de verpleging positief en daardoor werd het wachten niet langer op het drinken maar was het wachten op de monitor. Bente dronk heel snel al haar flesjes leeg mocht naar 7 voedingen en op woensdag was de verpleegster zo enthousiast dat ze begon over een ontslag gesprek en wat er allemaal geregeld moest worden als ze naar huis mochten...
Heel voorzichtig heb ik geinformeerd bij de kraamzorg en kreeg daar te horen dat ik recht had op 16 uur uitgestelde kraamzorg.
Van de verpleging moest ik nadenken over rooming in... dit houd in dat wij voor 12 of 24 uur in het ziekenhuis voor onze kindjes zouden kunnen gaan zorgen om er even in te komen.
Wij hebben er voor gekozen hier geen gebruik van te maken, dit omdat wij de situatie niet realistisch vinden gezien het feit dat we dan wederom kids hier van oppas moeten voorzien en dat wij het idee hadden dat dit weinig zou toevoegen aan hoe wij het gaan beleven.
In het ziekenhuis heb je niet een extra paar handen als het even niet lukt.
Zo kwam het dat ik op donderdag ochtend in het ziekenhuis aankwam en dat de kinderarts mij kwam vertellen dat per direct de monitor uit mocht en dat ik de kleintjes mee mocht nemen zodra ik het er naar had.
Die middag alles geregeld en op vrijdag ochtend ging ik samen met oma op pad met de peg perrego en 3 autostoeltjes op de achterbank naar winterswijk om de kleintjes op te halen.
En ik moet toegeven bekijks heb je met zo'n enorme wagen zelfs als hij nog leeg is!
Eenmaal thuis kwam de kraamhulp die ons de eerste 4 dagen op gang heeft geholpen.
Een geweldige start van een nieuw leven.
En ja de eerste dagen waren ook best wel ff zwaar je zit nog niet lekker in een ritme en dan ook gebroken nachten erbij maar het geluk wat je voelt als je naar die drie kleine aapjes kijkt doet alle zware momenten vergeten.
We zijn super trots op ons drietal en willen ze graag aan iedereen voorstellen, maar de afgelopen weken heeft er behoorlijk in gehakt bij ons maar ook bij de andere kinderen!
Wij zullen met het hele gezin even de tijd nodig hebben om in een nieuw ritme te komen, en dat gaat ons zeker lukken maar daar hebben we wel de tijd en ruimte voor nodig
Vandaar ook ons verzoek aan een ieder die wil komen kijken dit te doen op afspraak!
.
Fijn te lezen dat julie allemaal eindelijk bij elkaar thuis zijn,ze zullen groeien als kool ,t zal druk zijn maar de liefde die overblijft is zo groot.Geniet geniet ook op momenten dat het minder gaat want tijd staat niet stil,groot worden ze mar klein blijven ze niet ,tijd staat niet stil.
BeantwoordenVerwijderenProficiat nogmaals aan allen.groeten Marina mama van 9