Maandag 21 januari 2013

Weer iets meer als een weekje voor bij en we kunnen nu zeggen dat we de grens van 26 weken zijn gepasseerd.
Dat geeft een goed gevoel!
Afgelopen donderdag moest ik me melden op de kraam afdeling in nijmegen, voor een dag opname.
uiteindelijk was het eigenlijk maar een half dagje dat scheelde weer.
Waarom moest ik me daar melden, nou als je tijdens het begin van je zwangerschap overgewicht hebt dan moet je je melden voor een suikertest. Voor de eerste keer prikken moest ik om 8.45 uur nuchter in het ziekenhuis zijn. De uitslag daarvan is gelijk bekend. En die was goed. Daarna een half uurtje aan de bloeddruk meter terwijl je een suikerdrankje krijgt met de overheerlijke smaak van suiker!
Om 10.45 voor de 2e keer geprikt worden en ook daar was de uitslag goed van. De verpleegkundige was daar een beetje over verbaasd want we waren met 3 as moeders en ze had mij vooraf eigenlijk de meeste kans op een foute uitslag ingeschat. Uiteindelijk gingen de beide andere moeders met een dieet en een weekcurve naar huis en ik zonder.
Tussen de 2x prikken door hebben we een voorbereidende rondleiding gehad op de NICU dit is de intensive care voor babytjes zeg maar.
Vooraf had ik me daar best een beetje druk over gemaakt maar ik moet zeggen het viel me alles mee, ondanks dat het wel diepe indruk op me heeft gemaakt en ik onze aapjes vriendelijk maar toch zeer dringend heb verzocht nog maar even lekker warm in mama's buik te blijven! Er lagen daar kindjes vanaf 25 weken zoooooooo ontzettend klein, met alles erop en eraan sommige aan de beademing wat grotere alleen aan de monitor.
De verpleegster die ons alles vertelde en op al onze vragen een antwoord wist was ook zo lief en bezorgd en nam alle tijd. Ik ben blij dat ik heb gezien hoe de NICU eruit ziet maar heel stilletjes hoop ik toch gewoon dat we die plek over slaan.
Na dat we op de afdeling helemaal klaar waren mochten we ons beneden melden voor een controle.
Bloeddruk goed gewicht goed hartslag goed geen bijzonderheden toen de controle echo.
En wederom was hier alles goed hartjes die kloppen kindjes die goed bewegen maagjes gevuld voor een controle echo was deze weer erg uitgebreid, niks erg hoor liever zo als net als vorige week.
En nog altijd geen aanwijzingen dat de bevalling zich snel zou kunnen aan dienen.

Daarna nog even een kort gesprekje gehad met het maatschappelijk werk hier toch onze onvrede over de vorige week en de echo van toen uitgesproken, en ook dat we het eigenlijk wel erg vervelend vinden dat er iedere keer een ander de controles doet, dit omdat je iedere keer andere adviezen krijgt en vaak dezelfde informatie.
zo begon er 1 al met 20 weken te vertellen dat ik met 26 weken toch wel rekening moest gaan houden met een opname en nr 2 die zij zolang er geen aanwijzingen zijn dat de bevalling op gang komt kun je rustig om de 2 weken voor controle komen. nr 3 wil me iedere week al op controle terwijl nr 4 zegt het is niet de 1e maar trek wel bij twijfel zelf op tijd aan de bel!
Er heeft inmiddels een gesprek tussen maatschappelijk werk en gynacologen plaats gevonden waar ze gaan proberen toch meer rust in de controles te brengen voor me dit betekend dat we niet meer echo krijgen van die o zo vriendelijke mevrouw van vorige week en dat ze gaan streven naar 1 hoofdbehandelaar die wel de controles door een ander mag laten uitvoeren (das geen probleem zolang ze allemaal maar het zeflde zeggen) zodat die ook kunnen leren maar dat er maar 1 iemand is die uiteindelijk bepaald wat er nu gaat gebeuren.

Wat de afgelopen week ook erg fijn was is dat Oma Hoofddorp van dinsdag tot vrijdag hier is geweest, zodat ze donderdag kon oppassen op de andere kinderen. Even een beetje afleiding was wel lekker voor mij, alleen maar thuis zitten is niet zo meer mijn ding en het weer speelt nu ook niet mee ff lekker naar buiten te lopen. Woensdag ochtend hebben we de laatste kleertjes in de babykamer in de kast gepakt en dat betekend weer een stapje dichter bij een babykamer die af is.
In het afgelopen weekend weer langzaam aan een beetje gedaan waarbij ik wel moet opmerken dat ik eigenlijk nog maar weinig conditie heb en niet zo heel veel meer kan.
Vandaag kwam mijn lieve vriendin me dan ook ff een uurtje helpen met het dweilen van de kamers en het opfrissen van het sanitair want ja ik merk toch iedere keer weer dat die ernome buik me steeds meer in de weg gaat zitten!

Voor de grap had ik zondag het meetlint even ter hand genomen en samen met de kinderen opgemeten hoe groot die buik nou eigenlijk was. 1.35m dat was wel even schrikken hoor haha geen wonder dat de striae langzaam aan overal op mijn buik zichtbaar is nou maar hopen dat het straks allemaal weer een beetje weg trekt en zo niet ach ja dat zien we dan wel weer Voor nu ben ik trots op mijn buikje want de aapjes groeien goed hebben nog genoeg ruimte vinden ze zelf om te draaien en keren ( mama denkt daar vooral snachts iets anders over) en langzaam aan gaan we nu aftellen naar de 34 weken...... dus nog 8 weekjes nu maar hopen dat ze niet te snel voorbij zullen zijn of afgebroken worden dan kan ik nog even genieten van de wondertjes in mijn buik!