Toen wij op donderdag 3 januari naar het ziekenhuis waren geweest, bleven de meiden natijd bij Oma Bus,
Een klein geheimpje voor mama en marco waarvan wij stiekum wel iets van af weten maar net doen van niet.
Ikzelf was zo moe dat ik na het ziekenhuis bezoek bijna de hele middag heb geslapen.
Ik moet wel toegeven dat ik nu toch wel dagelijks merk dat het gewicht dat ik meedraag van mijn 3 aapjes me parten gaat spelen.
4 en 5 januari stonden voor ons in het teken van voorbereidingen en boodschappen doen.
Op Zondag werd het pas echt gezellig hier in huis, net na de middag druppelde het bezoek en de logees binnen.
Want op Zondag avond was het tijd voor versieren!
Want op Maandag 7 januari 2013 was het zover......
Om 10 uur stonden we in het gemeentehuis om elkaar het JA woord te geven.
Daarna snel naar huis waar de koffie en bruidstaart op ons wachtten.
Waar we met zijn alle met bubbeltjes hebben geproost op een lang en gelukkig leven samen.
Waar we een heel gezellige dag hebben gehad met onverwachtse visite en die we af hebben gesloten met een heerlijk warm/koud buffet.
We hebben volop genoten maar waren savonds wel heel erg moe.
Op dinsdag 8 januari moesten de kinderen hier weer naar school en was Damian nog lekker een dagje langer bij ons. Samen met co heeft hij de bedjes in de babykamer in elkaar gezet en zijn vader iedere keer gevraagd of hij de schroefjes wel heel goed aan zou draaien want anders zouden de babytjes eruit vallen. Wat een lieve bezorgde grote broer is hij toch!
Savonds moest ook hij naar huis maar eigenlijk wilde hij nog helemaal niet, maar met het vooruitzicht dat hij zaterdag alweer zou komen was het al weer wat minder erg.
Op donderdag 10 januari stond er een ingelaste extra groei echo op het programma, deze was erg belangrijk dus dan moest dat maar. op woensdag 9 januari werd ik opgebeld of ik ipv smiddags smorgens kon komen omdat ze dan meer tijd zouden hebben voor de 3ling. Prima geen probleem dacht ik nog aan de telefoon.
Dus wij smorgens naar het ziekenhuis, waar bleek dat het echo spreekuur bijna een uur uitliep. Nog geen probleem dacht ik want ze hadden tijd genoeg voor de echo ingepland.
Niets was minder waar vanaf het moment van naar binnen lopen in de echo ruimte tot het moment dat ik weer buiten stond was precies 10 minuten, de echo ging zo snel dat ik amper de aapjes heb gezien, niet eens de hartjes heb gehoord en dat noemen ze dan een uitgebreide groei echo??? de echo van de week ervoor had bijna 3x zo lang geduurd en die is gedaan door de arts ass gyn.
Een beetje uit het veld geslagen en met de vraag in mijn hoofd of dit nou echt geen week langer had kunnen duren liepen wij weer naar buiten. Bij thuiskomst was ik nogsteeds ontdaan en had ik nog altijd last van mijn buik, de desbetreffende echo mevrouw heeft zo hard met het apparaat op mijn buik geduwt dat ik er thuis nog last van had? wel apart want dat heb ik nog geen een keer gehad.
Op zaterdag kwam Damian gezellig weer helpen met de babykamer en vandaag is hij weer naar huis gegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten