Op woensdag 26 september 2012 kregen wij bij de gyneacoloog te horen dat wij zwanger waren van een spontane drieling, dat was even schrikken hier ons verhaal hoe het begon hoe wij het ervaren en nog belangrijker hoe gaat het nu!
Vanaf de verhuizing tot nu volgen de dingen elkaar in een hoog tempo op! We begonnen in winterswijk met 3 couveuzes.
Op dinsdagavond mocht Jordi als eerste plaats nemen in een wiegje.
Op woensdag was de beurt aan Anne die met monitor bewaking over mocht naar een wiegje.
En op vrijdag was Bente boven de 1600 gram en mocht zij ook met bewaking en flow over naar een wiegje.
Op zaterdag mocht de bewaking van Anne uit zij heeft nu net als Jordi alleen nog een sonde.
Vandaag hoorde we dat bij Bente de flow afgebouwd word omdat haar dipjes steeds minder worden.
Drinkt Anne haar flesje bijna leeg valt Jordi gewoon in slaap als hij de fles ziet en beginnen Jordi en Anne het fenomeen borstvoeding te begrijpen. Bente heeft daar nog wat problemen mee door de flow.
Verder doen ze het alle drie fantastisch en genieten we als we bij ze zijn.
Vandaag zijn we alleen overdag geweest, Lieneke is er vanavond om voor de kleintjes te zorgen en wij hebben lekker met de grote en opa en oma gegourmet!
Van Maandag op Dinsdag niet zo goed geslapen....
Spannend hoor 3 kindjes verhuizen naar winterswijk.
Niet omdat ik het niet leuk vind hoor ik vind het geweldig, wat ben ik trots op mijn kanjers!
Zo snel al lekker dichter naar huis.
Het is zo fijn om weer lekker bij de andere te kunnen zijn.
Dinsdag ochtend na een vlug ontbijtje melde wij ons om half 9 in het ziekenhuis.
Want Bente zou als eerste gaan verhuizen.
Niets was minder waar...Jordi ging als eerste, en eigenlijk vond hij dat kleine reis bakkie maar niks en liet dat onderweg ook duidelijk horen!
beetje krapjes!
mama geeft me nog een laatste knuffel
In de Ambulance
En ik vind het helemaal niet leuk
Rond 9.45 vertrok Jordi met de ambulane om Nijmegen te verruilen voor Winterswijk.
Daarna was het de beurt aan Anne, zij vertrok rond 13.45 uit Nijmegen
vanavond eindelijk samen 3 couveuzes op 1 kamertje!!!!
En als allerlaatste was Bente aan de beurt. Uiteindelijk was zij om 19.15 uur in Winterswijk !
Maandag avond tijdens de voeding van half 8 kregen wij te horen dat
Anne Jordi En Bente op dinsdag zouden gaan verhuizen...
Dit was wel even schrikken, niet omdat we dit niet wilden maar omdat we dit nog totaal niet hadden verwacht!
Dus op dinsdag moesten wij vroeg op want.....
Dit was de dag voor de grote verhuizing van de drieling!!!!!
Hoe dat is gelopen blog ik morgen.
het is namelijk even wachten op de foto's!
Dit zijn de laatste foto's uit nijmegen.
Afgelopen weekend was voor ons een heel druk weekend.
Alle grote kinderen zijn gezellig even op bezoek geweest!
We hebben heerlijk genoten en de kinderen ook!
Jarno geeft Jordi de fles
Linet met har kleine broertje
Samen tutten
Anne en Bente ook samen tutten
Manon in de leer met luiers veschonen met hindernissen
Mijn vorige blog eindigde met het goede nieuws van de geboorte. Nu even hoe het per kindje verder ging.
Om te beginnen met anne deze kleine meid werd geboren op de verloskamer om 15.02 uur en woog 2190 gram en is van daar overgebracht naar de highcare hier bleek ze uiteindelijk toch te veel kracht te verliezen en is ze savonds even aan de cpap gelegd om bij te komen. Ook op woensdag heeft ze de hele dag daar aan gelegen.
Dan kwam Jordi geboren in stuit op de ok om 15.21 uur met.gewicht.van 2380 gram na een slechte start krabbelde onze beer in een hoog tempo op en werd op woensdag middag op de highcare van de monitor afgehaald om op woensdag avond lekker bij mama op de medium care te kunnen kangaroeeen.
Als laatste werd onze kleine meid geboren, Bente op de ok om 15.26uur in stuit en tot.onze schrik woog ze maar 1515gram. Ook deze.dame kwam op de high care maar doet het uitzonderlijk goed... Enige reden dat ze niet naar de medium care mag is dat haar gewicht daarvoor 1750 gram moet zijn.
Met haar mocht ik op dinsdag al als eerste kangaroeen!
Hoe ging het met mama:
mama lag vanaf dinsdag op de high care kamer van de afdeling met nog steeds een hoge bloeddruk. Hier word je regelmatig gecontroleerd en word je in de gaten gehouden.
Hier kwam ik erachter dat ik de laatste dagen toch wel heel wat zieker ben geweest als ik vond en de meeste dachten! ziek ??! ja zwangerschaps vergiftiging is een verborgen iets wat je van.binnen kapot maakt.
Ja en vandaag dan natuurlijk de 1e echte lente dag. Het waarom:
Vandaag heb ik lekker met alle 3 mijn kanjers kunnen buidelen.
Vanmorgen eerst met Jordi daarna met Bente en vanavond heel.onverwacht met Anne dit laatste.maakte mijn dag echt goed. Ik heb hier ook heel erg van genoten!
Vannacht de eerste nacht zonder nachtelijke bewaking voor mij vraag me wel af hoe ze dat thuis in de gaten willen houden .....
De afgelopen dagen hebben de artsen en wij vaak met elkaar gesproken ten behoeve van de dag van vandaag. Wie staat waar, wat is veiligheid, wat is wijsheid, maar vooral stond alles in het teken van mijn wens op de natuurlijke manier bevallen, de uitvoerbaarheid daarvan en de veiligheid van mij en de drie aapjes. Kortom het grote artsen overleg en het maken van een draaiboek.
Dit alles klinkt heel zakelijk maar is verre van dat, het is gepaard gegaan met veel emoties en overwinnen van angst.
Dit alles liep dan ook nog eens parallel aan het opgeven van mijn lichaam de steeds grote wordende dreiging van zwangerschapsvergiftiging. Waar over iedereen in het Blog heeft kunnen lezen. Waarom wij niks vertelde over de dag van vandaag mogen duidelijk zijn. Het plannen was rond, het draaiboek klopte, maar het allerbelangrijkste kon vanmorgen pas worden gechecked voor de laatste keer.Zijn er 3 couveuzes ??? niet omdat de verwachting van de kindjes slecht is maar omdat er wel plek moet zijn ivm veiligheid van de drie aapjes.
Terwijl dit word gechecked mag ik een licht ontbijten nuttigen en.aan.de ctg om vervolgens naar de verloskamer te worden gebracht om verder voorbereid te gaan worden op deze speciale bevalling...
Het draaiboek werd op de afdeling genoemd als de natuurlijke bevalling van een (st)oerwijf !!! Hihi
Ik ben namelijk vanaf mijn opname al onderwerp van gesprek hier op de afdeling, en ook zijn ze allemaal erg benieuwd of het gaat lukken.
Wat zijn de statistieken van de drieling bevallingen die er gedaan worden kiest 90% van de ouders gelijk voor een keizersnede bij een heleboel komt daar ook het advies van de arts bij die toch ook vind dat dat een betere keuze is van de 10% die overblijft is 9% uiteindelijk ook nog geëindigd in een keizersnede en 1% ..... blijft een natuurlijke bevalling.
In navolging van het goede ctg
Werd er inwendig onderzoek gedaan hoera er is genoeg ontsluiting om de vliezen te breken maar dat moet eerst aan alle voorwaarden Worden voldaan !
er moesten nog 2infusen worden gepikt en een epiduraal (ruggeprik)
wie mij kent weet dat ik folbie voor naalden heb! De infusen waren zo geprikt goed de beurt aan de anestesist die prikte en prikte tot ik er gek van werd ik heb gesmeekt me plat te spuiten zo'n pijn heeft die kerel mij gedaan maar ergste was nog dat hij ook nog niks deed..
Maar goed voorlopig brak de gynaecoloog om half 12 de vliezen!
Toen tijdens de weeeen bleek dat de ruggeprik niet goed zat werd me gelijk verteld dat bij calamiteiten mams dus helemaal zonder zeil moest. Ook evt draaien van kindje s die over dwars liggen.
De weeeen begonnen in aantal en hevigheid toe te nemen en om 15uur was er voldoende ontsluiting
Dit betekende dan ook dat anne om
15.02 uur is geboren op de verloskamer. Daarna bleek dat zowel 2 als 3 dwarsliggers waren dus met spoed naar ok waar de professor 1 poging wilde doen inwendig te draaien..... Gevolg om15.21 werd Jordi in een stuitligging geboren Vol goede moed werd er een allerlaatste poging gedaan dit zelfde bij kindje drie te doen en ja hoor om 15.26 werd onze Bente in stuitligging geboren!
Vandaag even een rustdag tenminste rustdag ... Een dag vol controles. Maar ook met veel slapen.Sinds gisteravond krijg ik 3 tabletten voor de bloeddruk per keer pfff dit maakt in totaal 21 tabletten per dag om zwanger te zijn
Wat een ellende. 1of 2 x peer dag ctg en.dan nog keer of 4 bloeddruk meten. Plan daar een warme douche bij 2 uur rusten en drie maaltijden en je dag is helemaal vol. Een goed gesprek gehad met de arts
In voorbereiding op het grote gesprek van de artsen.
Zo eerst nog paar uurtjes slapen en.dan horen we meer!!!!!
spannende Dinsdag"!!!
Goedemorgen om half 8 staat dan de mevrouw van de catering met een.stralende lach naast je bed wat wil u voor het ontbijt????
weet die mevrouw ook veel die doet alleen haar werk maar! Zij weet ook niet dat ik weer een halve nacht op.de verloskamers heb gezeten. Het ontbijt besteld en bijna iedereen tevreden..... Wie niet nou eigenlijk de verpleegster niet want die heeft net.bedacht dat ik.weer een.ctg moet maken en extra moet bloeddruk meten. Ach ja ook zij doet gewoon haar werk.
de musketiers die dat ge-ctg inmiddels beetje zat zijn hebben zich bedacht niet meer mee te werken dus.ruim.2 uur verder 3-1 voor de.musketiers. Dan is er nog het verhaal van de niet dalende bloeddruk! Inmiddels krijg ik 6 tabletten per dag hiervoor wat niet.echt voldoende lijkt te zijn heb vandaag al 3 x aan de bloeddruk.meter gelegen voor half uur maar blijft hoog hierover nog steeds overleg. De hele.dag is.de.bloeddruk not gedaald.ondanks.meerdere.medicatie dit lijkt zorgelijk dus vanmiddag maar weer aan.de.ctg en ja hoor de musketiers.nog steeds in staking gevolg 4-1 musketiers een balende.verpleegkundige weer ruim 2 uur verder en nog altijd in afwachting van de arts die uitleg zou komen geven over de bloeddruk en de gevolgen. Maar mijn zondag was gewoon goed want ik kreeg lieve.berichtjes van jarno die thuis bleef om te leren voor zijn proefwerk week en de meiden zijn me hier even wezen knuffelen wat zal ik daarvan vannacht lekker slapen!!!
Jaaaaa gewonnen hihihi arme Marco die dacht dat ik nooit de 34 weken ging halen. De weddenschap als ik voor de 34 weken ging bevallen zou hij een zak katjesdrop krijgen zo niet kreeg ik een zak trekdrop en aangezien het vandaag zover was kwam die lieverd met een zak trekdrop aan helaas mag ik ze nog niet hebben ivm hogere bloeddruk maar geduld is een schone zaak. Vandaag begon ik de dag met een lekker ontbijtje daarna gevolgd door een rondje ctg verpleegkundige versus drie musketiers even leek het erop de verpleegkundige het zou winnen maar uiteindelijk was het vandaag gelijk spel! Helaas duurde het wel weer ruim een uur en was ik daarna helemaal kapot gevolg rest van de ochtend geslapen.
In de middag klein wandelingetje geprobeerd te maken over de afdeling helaas kwam ik niet ver de conditie is ver te zoeken en ik wordt steeds kortademiger. In de loop van de middag begonnen de harde buiken weer in aantal toe te nemen en kwamen daardoor klachten.als oververmoeidheid en benauwdheid wel heel erg naar boven. Gevolg extra ctg en een ritje.naar.de verloskamers voor onderzoeken want ook mijn bloeddruk was al de hele dag twijfelachtig hoog. Stand van zaken bloeddruk medicatie opgehoogd voor de laatste keer iets meer ontsluiting en om half2 weer terug op de kamer pfff wat een dag!
Inmiddels is het vrijdag en begon de dag dus weer met harde buiken Een te hoge bloeddruk en dus weer bloedprikken en urine inleveren en natuurlijk een ctg maken. Gelukkig heeft ons kleine meisje het heel erg naar haar zin nog marco was al op tijd bij me en kon dus ook bij het gesprek met de zaal arts zijn hier zijn wat dingen.besproken over wat nu als de.bevalling begint en wat als hij niet begint wat gaan we dan doen planning voor nu is gewoon doorbroeden tot dinsdag dan is er groot overleg tussen gynaecologen artsen en kinderartsen daarna.hebben wij gesprek. Heel spannend.
Vandaag hadden we ook al een.aantal voorbereidende gesprekken op dit alles en kwam er al ter sprake dat ik wel op de ok moet bevallen. Dit heeft alles te maken met de.veiligheid van de kindjes en mijzelf. De gyneacoloog is nu een boodschappen lijstje aan het maken van wat er allemaal mee moet naar de ok voor een bevalling. Dit word een grote verhuizing heb ik al gemerkt die ze zorgvuldig willen plannen. Dus voor degene die denken dat ze me zomaar laten lopen nee dus veiligheid voor mij en kindjes staat voorop! Ze passen goed op ons maar willen wel graag dat alles optimaal is geregeld!
En dat merk je ook alle verpleegkundige zijn op de hoogte van wat gaat komen en vragen ook telkens of we alles.snappen of ze nog meer kunnen uitleggen en of ze nog iets kunnen doen. Want ze zijn hier groot voorstander van natuurlijke bevallingen maar.... Van een drieling komt die maar zelden voor de meeste keren word er toch eigenlijk gewoon een sectio gepland. Ter afsluiting van de dag hebben ze.nog maar weer eens een ctg.gemaakt pfffff bijna 2 en half uur gevecht van verpleegster tegen 3 musketiers ! eindstand musketiers wonnen verpleging heeft opgegeven! morgen vroeg weer een poging.
Weltrusten!!!!
Op de kamer en wij maar denken dat het nu afwachten werd nou niks is minder waar na het avondeten begonnen ineens wel heel veel harde buiken te komen ze hadden niet echt regelmaat maar hielden al gauw anderhalf uur aan... Of dit de reactie van mijn lichaam is op longrijping of dat de kindjes nu besluiten te komen weet ik niet.maar na inwendig onderzoek kijken naar baarmoedermond ( nog 1,4) en ontsluiting (vingertopje) is gelijk besloten te remmen voor de duur van de inwerking dit betekend dus tot vrijdag middag 14.00uur maar ja dit betekend wel een nacht aan de ctg want ze moeten en de kindjes met deze medicatie niet zomaar laten lopen/slapen dus bed weer verzet naar andere kamer marco vouwbed erbij vanwege het slechte weer en omdat we toch wel zeker wilde weten de harde buiken zouden afzwakken uiteindelijk veranderde er wel wat en tegen de ochtend zwakte het iets af ctg wijzen uit kindje het wel goed doen dus na urenlange nacht met weinig slaap en veel babyhartjes gehoord te hebben volgde er een redelijk rustige donderdag waarop we besloten dat marco in de middag naar huis zou gaan voor de kindjes en een beetje slaap zou inhalen.
Ik zou met behulp van de verpleegkundige een warme douche
Nemen mijn middag dutje gaan doen daarna 2 e prik krijgen en weer een ctg omdat ik wederom naar een andere kamer zou verhuizen zodat ik niet alleen lag besloten we dat marco lekker thuis zou slapen mijn buikje was onder controle en zag er niet naar uit dat dat nog zou veranderen tot de weeen immers gestopt zijn.
In de loop van de middag een.gesprekken gehad met de lactatie verpleegkundige de gyneacoloog de.anestesist die dacht een.keizersnede te gaan doen.????
Na het avondeten heb ik eerst heerlijk een paar uurtjes geslapen op een kamer waar alle bedden.door de drukte verdwenen tot ik me afvroeg of ze me vergeten waren niks was minder waar ze hadden me lekker even laten slapen.
De nacht was lang maar had wel een poosje geslapen voor ik rond een uur of 3 weer harde buiken.begon te krijgen die hielden aan tot 7 uur ik de nieuwe dosis Weeen remmers kreeg heel benieuwd ben ik wat er gebeurd als deze nu zijn uitgewerkt.
Vandaag was het weer zover groeiecho en gesprek arts over winterswijk.
De groei echo leek heel goed te gaan
kindje 1 goed gegroeid ongeveer 2200 gram geschat.
Kindje 2 goed gegroeid ongeveer 2100 gram geschat.
Toen was Kindje 3 aan de beurt
Eerste meting kindje niet goed gegroeid....
Dus nog een keer meten en voor de volledigheid nog een keer...
Helaas gynaecoloog erbij kindje 3 is in 2 weken maar 20 gram gegroeid.
Doorbloeding navelstreng was wat minder dus mama moet blijven in nijmegen
Daar waar we vorige week nog moesten nadenken over de terugstap naar winterswijk was dat vandaag van de baan.
Dus naar de afdeling daar aan de ctg bloeddruk meter urine inleveren bloedprikken en 1e prik longrijping gehad.
Nu gesetteld op de kamer
Nu zal iedereen denken wat nu...
Voor nu gaan ze onze kleine meid goed in de gaten houden en mama ook iedere dag ctg maken en morgen 2e prik longrijping en aan de hand van wat er aan uitslagen binnenkomt word er van dag tot dag verder gekeken.
Vandaag is het een bijzondere dag,
Een heel bijzonder moment in deze zwangerschap, maar vooral een hele bijzondere dag in mijn leven.
Vandaag is er namelijk een heel bijzonder meisje jarig!
Een dag met mooie herinneringen ook al liep het niet goed af.
Een dag met misschien een kleine wens of misschien juist wel een groot verlangen.
Ik zal beginnen bij het begin
Op 10 maart 2001 zag een klein meisje na 41 weken haar eerste levenslicht.
Helaas bleek ze ziek en zou ze niet langer als 5 en halve maand bij ons blijven.
Vandaag zou ze 12 jaar geworden zijn.
Een verjaardag die we elk jaar vieren ook al is ze er niet meer bij
Sommige mensen vinden dat raar, voor ons is dat gewoon. We zijn zo ontzettend trots op haar.
Haar leven was te kort maar ze heeft het geleefd op haar geheel eigen wijze!
Met zoveel levenslust levenskracht en liefde. Ze heeft vele van ons zo ontzettend veel geleerd.
Ze gaf ons zoveel liefde dieze op haar beurt ook weer van ons terug kreeg!
Er was eens een kleine toverfee die altijd leuke dingen deed als je jarig bent komt ze heel snel aangerend en voor een hele dikke zoen mag je misschien een wensje doen. ... En een dag in het jaar Mag iedereen het horen Ook al ben je niet meer bij ons
Vandaag vieren wij de dag Dat jij 12 jaar geleden werd geboren
Dit was het korte gedichtje wat ik gisteren voor mijn kleine engel schreef.
Een diep geworteld verlangen en een kleine wens heb ik uitgesproken.
Maar de natuur laat zich niet dwingen en das misschien maar goed ook.
Een diep geworteld verlangen dat 10 maart weer gewoon een feestdag zou worden,
Een dag waarop niet alleen maar het verdriet zou spreken maar waarop het gewoon een feestje mag zijn.
Vandaag 33 weken en 1 dag zwanger van een drieling wat een dejavu...
Veel mensen dachten dat ik het vervelend zou vinden om vandaag te bevallen, niets had minder waar geweest als het zo had mogen zijn, want dan had het zo moeten zijn! En was mijn diep gewortelde verlangen een feit geweest. Dat het niet zo mocht zijn is ook helemaal niet erg, Ik zit mijn tijd nog wel eventjes uit. Wel moet ik toegeven dat vandaag me zwaarder is gevallen als ik had gedacht.
Vele malen dacht ik terug aan de dag van toen aan de bevalling aan het vervoer naar winterswijk en daar na naar nijmegen aan alle spanning en onzekerheid die toen speelde.
Maar vooral aan de liefde die ik onvoorwaardelijk voelde voor dat hulpeloze popje wat ik zag liggen in de couveuze.
Vandaag kon ik even niet naar haar toe,maar haar bloemetjes zijn gebracht, haar kaarsje brand en in mijn hart is ze heel dichtbij.
En of mijn wens uitkomt..... Ik denk van wel ze waakt over ons allemaal en ook over onze drie aapjes!
Een dag uit het leven van een aaanstaande drielingmama.
De dag begint met de wekker meestal ben ik al wakker want dan ben ik al kweet niet hoevaak naar de wc geweest. Weer het besef dat je bijna ieder uur op de klok heb gezien de afgelopen nacht.
Het gevoel hebbend dat je overreden ben door een vrachtwagen, want alles doet je zeer en echt tot rust gekomen ben je niet. Het maakt niet uit hoeveel kussens je ook meeneemt om mee te stutten het blijft een feit dat er een enorme buik gewoon de hele nacht je in de weg ligt.
Het fijne is wel dat ik meestal wel even kan blijven liggen en dat mijn lieve kids zorgen dat ik een lekker kopje thee krijg met een boterhammetje. De kleinste die iedere ochtend trouw mijn enorme toeter in smeert met buikbalsem. Al die liefde geeft je het gevoel een prinses te zijn!
Afhankelijk van de dag en wat er op de agenda staat, staat er daarna een lekkere warme douche op het programma, niet iedere dag want het is net of je een complete marathon hebt gelopen na tijd dus dat doe ik niet als er nog meer dingen op het programma staan die dag. Die warme douche ontspant de spieren en ondanks dat het zo vermoeiend is voel ik me daarna vaak ontspannen genoeg om eenmaal beneden aangekomen ff een dutje te doen. Want ja beneden bestaat de dag eigenlijk uit niet veel anders als op bed een beetje tv kijken, een rondje social media te maken veel rusten en af en toe met krukken naar de wc te waggelen.
Want waggelen das alles wat ik nog kan, het gewicht van de zwangerschap speelt me enorm parten iedere stap en iedere beweging doet zeer.
Om 12 uur zorg ik in ieder geval dat ik weer wakker ben, want dan komt mijn kleine meisje gezellig thuis een broodje eten, meestal probeer ik dan gezellig bij haar aan tafel te gaan zitten, iets wat me niet iedere dag meer lukt maar dan komt ze gezellig bij mij op bed zitten om haar broodje te op te eten.
Als ze om 13uur weer naar school gaat staat standaard mijn 2e dutje van de dag op het programma, dit heeft vooral te maken met het feit dat de grote vaak vanaf 14uur weer komen binnen druppelen en ik natuurlijk ook voor hun even tijd wil maken. standaard zet de eerste die thuis komt thee en schuift iedereen vanzelf aan.
Samen met de kids beslissen we dan meestal wat er gegeten gaat worden en schil ik al zittend op mijn bedje de aardappelen.
Op de dagen dat we laat eten doe ik vaak voor het eten nog weer een klein dutje en anders erna voor de warme chocomelk.
Meestal tegen 22uur is het weer tijd om mezelf naar boven te takelen....
en dit is met recht takelen, want ook de trap op naar boven is een marathon als ik eenmaal boven ben ben ik helemaal buiten adem en heb ik een half uur nodig om weer beetje tot rust te komen.
En dan komt die enorm lange donkere nacht.......
Die bestaat uit duizende schapen tellen niet weten hoe te moeten liggen net in slaap zijn en weer eens naar de wc moeten draaien draaien eindelijk in slaap vallen en dan door een verkeerde beweging wakker worden op de klok kijken en dan constateren dat je net een uurtje heb geslapen.
En dit alles maakt dat je de volgende ochtend weer wakker bent voor de wekker en de lange dag met wachten weer gewoon opnieuw begint!
Maar even zonder gekheid week 33 is een feit iedere week was er 1 iedere dag was er een en heeft me al tot hier gebracht!
En hoe zwaar het nu ook mag zijn ik weet zeker dat ik dat allemaal heel snel weer vergeet op het moment dat ik eindelijk mijn 3 kleine aapjes in mijn armen mag houden en over hun bolletjes hun vader zie stralen omdat hij nu eindelijk kennis mag met die 3 aapjes die al die weken mama haar buik verbouwden!
Vanmorgen was het weer zo ver, op weg naar nijmegen voor weer een controle.
Eerst maar eens beginnen met urine inleveren en toen wachten op de gyneacoloog......
en wachten en wachten net toen ik me bedacht dat ik maar beter gewoon naar huis kon gaan waren we aan de beurt....ruim een uur later.
Gelukkig had de gyneacoloog wel alle tijd voor ons.
Want ja het eerste waar hij zelf mee begon was we zijn nu 32 weken en 2 dagen hoe nu verder.
Ons antwoord Ja dat vragen wij ons ook af want waar in het begin iedereen riep je mag tot 34 weken en dan gaan we ingrijpen is het de laatste weken heel erg stil gebleven over hoe nu verder.
Er werd van controle tot controle gekeken ook wel een beetje logisch gezien het feit dat mijn bloeddruk onderdrukt word door medicatie en dat ik al een nachtje op de verloskamer in nijmegen heb doorgebracht. Aan de andere kant ook wel een beetje slordig dat er niet is verder gekeken want wat nu als de weeen spontaan zouden beginnen of de vliezen breken....
Dus wij zijn gelijk ingehaakt op het verhaal van de gyneacoloog waarop ik de vraag kreeg waar zou je willen bevallen en daar moest ik een eerlijk antwoord op geven hahaha nou zei ik gewoon thuis haha helaas behoorde dit absoluut niet tot de mogelijkheden.
Hij bedoelde eigenlijk meer in welk ziekenhuis of in Nijmegen of misschien toch wel gewoon dicht in de buurt van huis.... want zo zei hij qua grote van de kindjes en qua duur van de zwangerschap gaat dit allemaal tot de mogelijkheden behoren. Onze vraag was wel kan een streekziekenhuis dat wel aan en willen ze dat wel. De Gyneacoloog zou wel even informeren hoe het streekziekenhuis hier over zou denken en gaat ons daarna terug bellen.
Want zei hij heel realistisch stel dat je begint en het gaat hard dan is nijmegen wel heeel ver weg.
Ook is voor nu de afspraak dat er ergens voor de 36 week een datum geprikt gaat worden. Ergens is er goede hoop er dat de bevalling de komende weken spontaan op gang gaat komen.
Het goede nieuws is dat 2 van de 3 aapjes in hoofdligging liggen en dat ook het ziekenhuis 100% staat achter een natuurlijke bevalling!
Dus allemaal dingen waar de komende week over nagedacht moet en gaat worden en de nodige informatie over in gewonnen gaat worden.
Tot slot nog even met de echo kijken naar de ligging even luisteren naar de hartjes en ja hoor een te hoge bloeddruk meting Waarop ik ik uit de grond van mijn hart zei dat ik een hekel begon te krijgen aan die bloeddruk meters! gelukkig was mijn urine al gecontroleerd en schoon dus mocht ik ter afsluiting een half uurtje aan de dynaband voor bloeddruk controle en die was weer goed.
Dus mocht ik voor een weekje met het
Stempel naar huis.
Volgende week weer een groei echo en een controle door de gyneacoloog!
Spannend!!!!!!!
Kleine bijkomstigheid vandaag is mijn lieve omaatje 102 jaar geworden!
