Een spannende dag!!!

14 december 2012.
Vandaag een heel spannende dag want het is tijd voor de 20 weken echo met een extra uitgebreide hartecho. Mensen die ons goed kennen weten dat dit voor ons een heel belangrijke dag is.
Omdat vandaag voor een groot deel onze angsten weggenomen kunnen worden.
Als steun hebben we de beide oma's van de drieling meegenomen.
Bij aankomst in Nijmegen hebben we eerst koffie/chocomelk met een saucijze/kaas broodje gegeten en zijn vervolgens langzaam naar de afdeling gelopen.
Daar hadden co en ik eerst een gesprek met het Maatschappelijk Werk waarbij de oma's gezellig babbelend onder de kerstboom in de wachtkamer bleven wachten.
Daarna afspraak bij de gyneacoloog voor de controle's
Hier kregen de oma's alvast een klein voorproefje voor de echo, want er werd even snel gekeken hoe de kindjes lagen hoe de hartjes klopte en er werd geconstateerd dat het een wel heel erg bewegelijk 3tal is! Bloeddruk was Ok en na dat de baarmoederhals weer is opgemeten werd ik weer OK bevonden!
Conclusie de zwangerschap verloopt tot nu toe voorbeeldig!

Nog heel even wachten in de gang....

En toen was het tijd voor het spannendste deel van de dag een beetje bibberend liepen we naar binnen het was zo ver de 20 weken echo......

 

Eerst even orienteren waar ligt welk kindje, conclusie kindje 3 speelt nog steeds een beetje verstoppertje zal moeilijk worden alles in beeld te krijgen maar we gaan ons best doen zei de vriendelijke mevrouw van de echo die werkelijk alles uitlegde, dit gaf ons een heel goed gevoel en toen alle berichten kindje voor kindje binnen kwamen werd mijn geluk steeds groter en mijn angst steeds minder!

Kindje 1

Kindje 1 is een meisje, ze ligt helemaal onderin heeft het daar prima naar haar zin.

Ze heeft een eigen willetje zo had het heel wat in om alles op te kunnen meten ze bleef haar rechterarmpje lekker verstoppen.

Verder is ze beweeglijk is ze ongeveer 20 cm en 395 gram

(dit is een schatting op basis van alles wat is opgemeten)

Kindje 2

voetjes

Kindje 2 speciaal met foto voor Jarno is een jongetje!

Hij ligt voorin de buik heeft het prima naar zijn zin houd beide zusjes goed in de gaten en laat zich tijdens de echo van kindje 1 en 3 regelmatig in beeld zien, maar een gezichtje op de foto had hij vandaag geen zin in wel beide voetjes en het geslacht waren duidelijk op de foto te krijgen.

Dit mannetje is heel beweeglijk en ook ietsje groter als zijn beide zusjes.

Hij is ongeveer 22 cm en 410 gram

(ook dit is een schatting op basis van alles wat is opgemeten)

 

 

Kindje 3

Kindje 3 is een meisje zij heeft zich verstopt achter haar broer en was wat moeilijker op te meten.

Ze is erg beweeglijk en houd ervan verstoppertje te spelen.

Maar met een beetje draaien en keren van mama is het gelukt om alles wat opgemeten moest worden op te meten.

Ook zij is ongeveer 20 cm en 390 gram

(en ook dit is een schatting op basis van alles wat is opgemeten)

 

Dan is ook bij alle 3 de kindjes extra uitgebreid naar de hartjes gekeken, er zijn géén aanwijzingen gevonden voor aangeboren hartafwijkingen dit tot grote vreugde van Co en Oma Hoofddorp en natuurlijk ook van Oma Bus en mij die ook op een aantal andere dingen al gerust gesteld werden tijdens de rest van de echo!

Zoals al eerder gezien was de opbouw van de hartjes zoals het hoort en de aders en slagaders op de plek waar ze moeten zijn! Waren de bloedstromen goed en werden ze alle drie goed bevonden.

 

Ondanks dat de lig van bijna 2 uur op mijn rug voor mij heel zwaar was en ik daarna niet zo lekker meer bewoog was ik heel erg opgelucht!

Nu kan het genieten echt beginnen!

 

 

Het was al laat voor we thuis waren en we hebben dit goede nieuws gevierd door lekker chinees te gaan halen en te genieten van dit enorm goede bericht.



 

's nachts in mijn bed kon ik niet slapen van de pijn in mijn bekken door het lange op mijn rug liggen tijdens de echo, bedacht ik mezelf dat ik eigenlijk alleen maar dankbaar en blij was met dit enorme geluk wie had dat nog gedacht co en ik die samen nog zo graag 1 klein beebje wilde

krijgen er samen 3 en nu lijkt het er ook nog allemaal op dat ze alle 3 super gezond zijn.

Wat wil een mens nog meer.....

 

 

 



12-12-12

Een bijzondere datum want die komt maar eens in de 100 jaar voor.
Een goede dag om maar weer eens een blogje te schrijven het was me het weekje wel.
Veel afspraken en veel doen. En daardoor mezelf een beetje voorbij lopen.
Afgelopen zondag heb ik daarom eens lekker lang uitgeslapen.
Het beloofde een heel bijzondere dag te worden.
En niet alleen omdat het wereld lichtjes dag was de dag dat er 's avonds om 19 uur kaarsjes branden voor alle overleden kindjes in de wereld. Iets wat ik niet snel oversla, omdat ik weet hoe groot het gemis is van een verloren kindje. Maar op deze avond ging het anders, Om 19 uur zaten wij namelijk op kraamvisite in het ziekenhuis en daar mag je geen kaarsjes branden.
Op Kraamvisite zullen een aantal mensen denken.
Ja want op deze bijzondere zondag 9 december 2012 werd ik voor het eerst echt tante, van een lief klein manneke met de naam Bram
Een heel bijzondere ervaring vooral voor de kinderen hier die ineens een echt neefje erbij kregen.

Daarna kwam de maandag wat in beginsel een hele leuke dag had moeten worden veranderde een beetje. Nadat Marco en ik smorgens samen naar het gemeentehuis waren geweest zijn we bij Frank en Monica de ooievaar en de babywas gaan buiten hangen. Daarna zijn we samen naar huis gegaan om te lunchen om daarna naar een crematie te gaan. 's avonds zouden we lekker gourmetten met zijn 6en en natijd zouden opa en oma bus een taartje komen eten.
Ook dit liep iets anders maar ook dat geeft niet.
Dinsdag ochtend was ik heel vroeg wakker maar zat ik er helemaal doorheen de hele dag heb ik een beetje op de bank liggen slapen en savonds vroeg naar bed met koorts. Ook vandaag heb ik praktisch de hele dag op bed gelegen en heel veel geslapen. In alle hektiek van  zwangerschap en alles er om heen heb ik amper de tijd om te genieten en de dingen te doen die ik wil doen zoals de baby kamer in orde maken ik heb er gewoon de fut niet voor. In de afgelopen 2 dagen heb ik dan ook besloten dat ik  meer tijd voor mezelf moet gaan vrij maken zodat ik vooral de leuke dingen kan blijven doen en kan genieten dit zal betekenen dat ik meer hulp zal moeten inschakelen wat op zich al heel moeilijk is voor mij omdat ik het liefste gewoon alles zelf wil doen. Gelukkig mag ik morgen nog een dagje lekker rustig aan doen en hoef ik pas vrijdag aan het einde van de dag naar Nijmegen voor controle. Heel fijn komt Oma Hoofddorp morgen voor een nachtje deze kant op dat vind ik erg gezellig dan heb ik een beetje extra afleiding.

Verstoppertje

Donderdag 29 november 2012
Vandaag was het weer tijd voor een ritje nijmegen.
Tijd voor een controle maar tjonge jonge wat een chaos op de weg vanmorgen.
Ondanks dat we altijd ruim op tijd vertrekken hadden we nu al deze tijd nodig om nog net te laat aan te komen. normaliter doen we er een uur en een kwartiertje over vandaag bijna 2 en half uur!
Het scheelde dat de arts assistent waar we vandaag onze afspraak mee hadden hetzelfde probleem had met de trein. dus die liep ook al iets uit.
Gewicht en bloeddruk waren weer prima.
De baarmoedermond was mooi dicht ( dat controleren ze bij meerling zwangerschappen regelmatig om te kijken of het in verband staat met vroeggeboortes)
En met de echo hebben we de hartjes weer gehoord en de aapjes weer zien bewegen!
Het grappige was dat 1 van de kindjes verstoppertje speelde en zich niet helemaal duidelijk heeft laten zien vandaag. Welke van de drie is niet helemaal duidelijk maar dat ze er allemaal nog zitten konden we met een van de eerste beelden goed zien 3 hoofdjes op de foto.

De artsen blij Papa blij je broer en zussen blij
Dus deze mama kan heerlijk slapen vannacht.
Op naar de 20 weken echo/met uitgebreidde hart echo....

Een druk weekend

Afgelopen weekend was achteraf drukker als de bedoeling voor tijd was maar aan de andere kant alles wat gedaan is is ook weer gedaan!
Het begon al op vrijdag met de boodschappen doen, Zaterdag ochtend de laatste herhalingsles van EHBO voor dit jaar, van mijn eigen groep stond deze gepland over 2 weken  maar omdat mijn lichaam in conditie en bewegelijkheid dusdanig achteruit gaat mocht ik de laatste les in de zaterdag ochtend groep meedraaien! Mijn dank hiervoor.
Toen ik thuis kwam lagen daar de gefiguurzaagde kadootjes van Amber die natuurlijk nog altijd op de foto moesten.

Bij deze dus.
Daarna hebben we ons het hele weekend bezig gehouden met baby wasjes.
Iedereen is er druk mee de wasmachine die overuren draait, de meiden die willen helpen ophangen afhalen en opvouwen en Jarno die voor mama iedere keer de de volle wasmanden naar boven zet en alle was naar beneden. Deze mama is heel erg blij met al die goede hulp!!!

deze was moet nog

 

deze word opgehangen

 

en deze is gevouwen!

Ook zijn we nog altijd druk met alle kamertjes af maken en opruimen van speelgoed.
Al met al is het een heel werk en we zullen onze deadline alles af voor de kerstvakantie wel een beetje moeten bijstellen. Maar ja wie denkt er dan ook aan dat een drieling zwangerschap toch wel anders is als de zwangerschap van 1 kindje...
Het is af en toe echt wel afzien hoor als je dagen misselijk ben zo moe dat je wel een winterslaap wil gaan houden en een buik die langzaam aan steeds meer in de weg gaat zitten, mijn mobiliteit die steeds verder achteruit gaat
Maar ondanks alle vervelende dingen geniet ik ook wel van die drie kleine aapjes in mijn buik die heerlijk blijven rondzwemmen. Hoop ze snel weer te zien!

Kleine wasjes Grote wasjes

Weer een paar daagjes voorbij...
Gevuld met speelgoed uitzoeken kleertjes uizoeken was uitzoeken wasje draaien bedden opmaken
en ga zo maar door allemaal in kleine beetjes verdeeld met genoeg rust.
Het grappige is hier in huis dat er naast de grote was nu ook kleine wasjes hangen.

 

het is wel een heel grappig gezicht al die kleine pakjes door het hele huis verspreid!

Donderdag 15 november 2012

Vandaag was het weer zover weer naar Nijmegen voor controle...
Deze keer geen bijzonderheden bloeddruk goed gewicht goed, vermoeidheid houd aan moet er maar rekening mee houden dat dat de gehele zwangerschap zo blijft.
Optie van een winterslaap houden vond de gyneacoloog een goed idee maar ik moet wel wakker worden om op controle te komen bij haar!
En niet zoals ik dacht over 4 weken maar over 2 weken al! Want voor een drieling is controle over 4 weken wel te lang, ze moeten ze goed in de gaten houden.
Vandaar ook toch een kleine echo met het minder mooie echo apparaat.
Maar deze mama kan vannacht weer lekker slapen ik heb alle 3 mijn aapjes weer even mogen zien en de hartjes mogen horen.
Altijd weer even fijn want ondanks dat ik ze al een poosje voel bewegen weet je toch nooit helemaal welke je wel en welke je niet voelt.
Nu langzaam aan op naar de 1e magische grens 24 weken......

Zondag 11 november 2012

Vandaag houden we een lekkere luie dag!
Gewoon omdat we daar zin in hebben straks kruipen we lekker met ze alle op de bank om een filmpje te kijken met een grote bak popcorn of chipjes.
Afgelopen weken is Amber op school druk geweest met figuurzagen, vrijdag nam ze het resultaat mee naar huis 3 Nijntjes speciaal voor de babytjes...
Apetrots is ze op haar kunstwerk waar binnenkort een foto van komt maar ze moet ze nog even afmaken en eerder mocht ik geen foto plaatsen.... dus nog even geduld.
Ook hebben we deze week met de post een lief kadootje gehad 3 kleine mutsjes.
Zo ieniemienie dat deze mama er even heel stil van werd en van moest huilen.
Ook hebben wij de vraag gekregen of we een rekening nummer wilde openen speciaal voor de drieling, zodat mensen in plaats van een kadootje kopen daar geld op konden storten zodat we daar straks iets groters voor konden kopen.... (bijvoorbeeld een drielingkinderwagen)
Daar hadden wij zelf nog niet aan gedacht maar vinden dat een goed idee, dus hebben we dat gedaan.
Binnenkort meer hierover.
Verder heb ik de afgelopen week weer fysio gehad ben ik ziek geweest en heb ik Nijmegen weer aan de telefoon gehad.
De bloeduitslagen van de week ervoor waren allemaal goed dus de vermoeidheid komt niet door een staal te kort, advies van de gyneacoloog doe het nog maar wat rustiger aan en ga er voor de zekerheid maar wat extra vitamine bij slikken wat maakt dat ik dus nu in totaal 5 tabletten per dag moet slikken.... Maar goed we zullen maar denken het is voor een goed doel.
We hebben een begin gemaakt met het uitzoeken van alles wat er nog was aan babyspulletjes en de eerste wasjes zijn door Opa en Oma bus gedraaid!
Lakentjes dekentjes molton luiers hydrofiele luiers washandjes slabbetjes en spuugdoekjes zijn gesorteerd. Oma maakt een lijstje voor mama met wat er inmiddels al is zodat mama kan bedenken wat er nog bij moet komen. Ook zijn de eerste kleertjes uitgezocht en bekeken door jullie 3 zussen, die sommige dingen heel erg mooi vonden maar andere dingen werden recht uit het hart lelijk genoemd hahaha grappig om te zien dat er in 10 jaar zoveel veranderd en heel eerlijk gezegd kan ik de meiden niet echt ongelijk geven en zijn er dingen die ik toen mooi vond die ik nu toch niet meer zo mooi vind!
Het allerleukste aan de zwangerschap was deze week dat alle drie de kleintjes zich laten voelen, soms apart en soms allemaal tegelijk. Gisteravond hadden ze met zijn drieen een feestje want de hele buik ging heen en weer. Amber maakte de opmerking het lijkt wel of ze met het middelste kindjes aan het overgooien zijn, ook voor haar en de andere was het duidelijk voelbaar.
Dit zijn momenten van genieten met een grote G, momenten waarop de zorgen even op de achtergrond komen en wij 100% kunnen genieten met zijn alle!
Donderdag komt er weer een bezoekje nijmegen aan daar zie ik naar uit misschien nog heel even spieken naar mijn kleine aapjes omdat ze niet zomaar hartjes kunnen luisteren doen ze dat vaak heel even met een echo.

Zomaar een zaterdag blogje

 

Zoals de meeste wel begrepen in het vorige blogje weten we inmiddels het geslacht van alle 3 de kindjes.
Vandaag zijn we samen even boodschappen wezen doen en hebben voor het eerst iets gekocht voor de drieling.

 

We weten dat deze pakjes waarschijnlijk nog te groot zijn na hun geboorte maar uiteindelijk groeien ze daar vanzelf weer in het grappige is dat ome Frank een poosje terug al 3 kadootjes mee bracht voor de drieling in dezelfde kleuren.

Zou hij helderziende geweest zijn of gewoon op goed geluk 3 knuffies hebben gekocht.

Ook was er veel vraag naar de laatste echo's die ik in de vorige blog niet had geplaatst omdat de kwaliteit erg slecht was/is in vergelijking met de vorige.

 

Een van de kindjes ligt lekker op zijn rug te genieten

 

Bovenaanzicht van alle drie de koppetjes

 

Nog een kindje wat lekker ligt te luieren

 

En ook op deze kleine ligt lekker te luieren.

Met deze echo is het allemaal minder duidelijk wie welk kindje is dus kan het best zijn dat ze niet allemaal op de foto gekomen. 

 

Verder was vandaag weer zo'n dag dat mijn beste vriendjes de wcpot en een emmer waren.

Alles wat erin ging kwam er ook weer net zo hard uit.

Nu maar hopen dat het morgen weer over is.

 

 

15 weken...

Vandaag was het weer tijd om een dagje Nijmegen te doen.
Een echo een controle en nog een gesprek.
Eigenlijk gewoon zoals iedere keer.
Het bijzondere vandaag was dat we een echoscopiste hadden die in een rap tempo alles afwerkte en nauwelijks de tijd nam om ons er iets bij te vertellen.
Zelfs kregen we geen fototjes....
Waar het aan lag lag het aan in een rap tempo werden alle 3 de kleintjes bekeken  benoemd wat ze op ging meten en dat was het.
Met 10 minuten was de echo dan ook voorbij en kregen wij de vraag of we al wisten wat het werd.
Wij zeiden nee toen de vraag willen julllie het weten als antwoord kregen wij dit opgesomt en dat was het einde van ons bezoek.
Een beetje overdonderd liepen we terug de wachtkamer in en wachtte op het gesprek waar ze bloeddruk en gewicht gingen controleren.
Toen we daar aan de beurt waren vroegen ze hoe de echo was geweest dit hebben wij dan ook maar gelijk gemeld dat we dit wel heel raar vonden en dat ze vast alles wel had gecontroleerd maar dat wij eigenlijk niet tot nauwelijks de kindjes hadden gezien.
Ook dat ons maar plompverloren werd meegedeeld wat het geslacht van allemaal was.
In dit gesprek bleek deze echoscopiste hierom bekend te staan en hebben ze nog even snel met een minder goed echo apparaat toch wat fototjes geschoten van de kleintjes.
Bloeddruk was goed gewicht gaat nog steeds omlaag.
Daarna lang gesproken over de vervelende zwangerschapsklachten die er zijn en alleen maar verergeren.
Dus maar weer bloedprikken, daar krijg ik volgende week de uitslagen van. nu maar hopen dat er ergens een tekort aan is wat kan worden opgelost anders vrees ik dat dit de rest van de zwangerschap zo blijft en dat ik dan toch daadwerkelijk maar een poging ga doen om een winterslaap te gaan houden!
Toen we daar allemaal mee klaar waren en nieuwe afspraken hadden gemaakt was het tijd voor een gesprek met het maatschappelijk werk.

 

Want ja het is heel leuk een drieling maar het is niet allemaal rozegeur en maneschijn.
Want zelfs nu na 15 weken kan ik nog steeds zeggen dat er maar weinig positieve reacties zijn.
Verder word er door mensen niet begrepen hoe dit voor ons voelt, en heeft iedereen een mening erover.
Wij vragen ons wel eens af waarom mensen niet gewoon blij kunnen zijn en alleen maar het negeatieve willen zien.

Na de enorme schrik die ook wij hebben gehad zijn wij dankbaar en blij dat deze drie aapjes straks bij ons een plekje mogen hebben. Want hoe je het went of keert de geboorte van een kindje blijft toch altijd een wonder!!!!!!

Een maand later....

We hebben inmiddels een maand de tijd gehad om te wennen aan het idee.
Alhoewel wennen.... volgens mij went dit nooit.
Langzaamaan krijgen de nieuwe kamers van de grote kinderen vorm en komen de spulletjes allemaal op de goede kamer te staan. Wat een werk en als je dan de conditie van een spruitje heb zoals ik dat op dit moment heb dan word dat wat lastig. Gelukkig hebben de kinderen er zelf ook plezier in met helpen. En komen we iedere dag een klein stukje verder. We hopen dit weekend zover te zijn dat iedereen zijn eigen spulletjes en dingetjes weer heeft en dus zijn/haar eigen plekje klaar heeft.
Dan komt de grootste klus, de baby kamer want het is heel fijn dat we van alles hebben en ook al krijgen alles staat nu door elkaar in de babykamer. En dat zal er toch zoveel mogelijk uit moeten om daar te kunnen verven. Maar goed vele handen maken licht werk dus het moet allemaal gaan lukken.
Ik kan niet wachten tot dat klaar is, dan kan ik eindelijk gaan beginnen met inrichten, inrichten voor de 3 kleine aapjes die in mijn buik niks anders doen als groeien en bewegen!
Een heel apart gevoel is het wel een drieling in je buik het is net of het altijd beweegt!
Tijdens het gaan inrichten kan ik eindelijk doen wat iedereen me vraagt een lijstje maken van alles wat ik extra nodig heb. Ik kan daar op dit moment nog niet heel veel over zeggen, om de simpele reden dat ik gewoon nog even geen idee heb van wat er allemaal al staat.
Wel weet ik zeker dat er 3 bedjes zijn 3 autostoeltjes een comode een badje+ standaard een tummy tub een aankleedkussen met badstofhoesjes en een grote doos vol met hydrofiele luiers.
Ook ben ik al slabbetjes tegen gekomen en spuugdoekjes
Ook weet ik dat er inmiddels 7 vuilniszakken vol met kleertjes staan die uitgezocht moeten gaan worden.
Een heel werk al met al maar dat komt allemaal goed...!!!

Aapjes kijken

Woensdag 17 oktober 2012

Vandaag was het tijd voor de nekplooi meting dus in alle vroegte stapte wij in de auto om naar Nijmegen te vertrekken.
Aangekomen hadden we lekker tijd over voor een kopje koffie want we waren mooi de file's voor.
Tijd voor de echo's/nekplooimetingen.
Voor het gemak word er gesproken over kindje 1 kindje 2 en kindje 3

 

Kindje 1

Is een buikslapertje ligt voor mijzelf links onderin

heeft 2 armpjes 2 beentjes 2 handjes 2 voetjes

een mooie hersenstructuur

een normale nekplooi

en niet onbelangrijk een kloppend hartje met 4 kamers

 

Kindje 2

Ligt comfortabel bovenop in het midden

heeft 2 armpjes 2 beentjes 2 handjes 2 voetjes

een mooie hersenstructuur

een normale nekplooi

en niet onbelangrijk een kloppend hartje met 4 kamers

 

Leuke bijkomstigheid en een 3d foto extra waard

is het feit dat kindje 2 dol is op zijn of haar duim!

 

Kindje 3

Ligt rechts boven maar wel achter/onder kindje 2 in de buik

heeft 2 armpjes 2 beentjes 2 handjes 2 voetjes

een mooie hersenstructuur

een normale nekplooi

en niet onbelangrijk wederom een kloppend hartje met 4 kamers

voor de foto was kindje 3 wat moeilijker te zien.

 

 

Nu nog even met zijn alle op de foto eerst 2d

waarbij je goed kan zien  hoe ze in de baarmoeder liggen

 

 

 

Dan nog even in 3d zodat de geoefdende kijker een mooier beeld heeft.

 

Kort samengevat zijn alle 3 de kindjes goed gegroei en bijna 7 cm groot

Tot nu toe geen problemen met zwangerschap of groei

dus kwestie van vooral zo doorgaan!

 

Nog wel weer even gesproken over hoe en wat nu gaat komen

we gaan niet te ver vooruit kijken en de volgende afspraak staat over 2 weken.

Aan de hand van hoe de situatie dan is word er een nieuwe afspraak gepland.

waarschijnlijk iedere keer opnieuw met een echo om de groei van de aapjes goed in de gaten te houden.

Maar niet alleen de aapjes worden in de gaten gehouden.

ook Mama is belangrijk

mama moet in een hele goede conditie blijven en moet iedere keer bloeddruk meten  gewogen worden en er zal regelmatig bloedonderzoek plaatsvinden.

Mama zal eerder moeten stoppen met werken als ze eigenlijk van plan was en dan extra rust moeten houden om de aapjes goed te laten groeien.

En dan maar hopen dat ze blijven zitten tot de 34 ste week want we hebben vandaag gehoord dat dat echt het maximale is wat haalbaar is.

En nu thuis lekker met de grote broer en zussen aan het nagenieten

van alle foto's die van jullie zijn gemaakt.

Van het weekend weer verder met de grote verhuizing hier in huis

en dan op naar de babykamer!

Want 3 bedjes zijn er en 3 autostoeltjes

Wat papa betreft mogen jullie komen

maar mama vind dat papa maar even geduld moet hebben tot jullie groot genoeg zijn!

 

 

Maar ik moet toegeven het is wat 3!

 

 

 

12 oktober 2012

Een dagje later als de planning was maar ik moest het hele verhaal van Nijmegen even laten bezinken.
Gisteren zijn we naar de gynecoloog in Nijmegen geweest voor een gesprek.
Tenminste dat was wat wij hadden begrepen en waar wij op hoopte want ja als je een drieling krijgt
heb je ineens ook wel heel veel vragen.
Achteraf was het allemaal ietsje uitgebreider als alleen een gesprek, we begonnen namelijk met een hele uitgebreide echo... We hebben bijna 45 minuten onze aapjes mogen zien bewegen terwijl ze met 3 echografisten en een gyneacoloog aan het kijken waren hoe onze aapjes nou eigenlijk verpakt zaten en hoeveel placenta's er dan ook eigenlijk waren. Ook werden de aanleg van de hersentjes bekeken, van ieder kind gecontroleerd of er ook armpjes en beentjes aan zaten en tot grote vreugde van co konden ze ook met kleurtjes laten zien dat de hartjes goed klopte!
Alle kindjes hebben een eigen placenta en een eigen vruchtzak dit is gunstig want hierdoor zullen ze elkaar in de groei niet kunnen belemmeren.
Of het nou 1 2 of 3 eiig is weten we nu dan ook even niet helemaal meer dat is ons eigenlijk een beetje ontgaan.
Toen ze hiermee klaar waren nam de gyneacoloog ons mee naar een andere kamer en hebben we daar besproken hoe nu verder wel of geen vruchtwaterpunctie wat de risico's zijn en ook hoe speciaal het eigenlijk wel niet is een drieling.
Voor wij iets hadden kunnen vragen had deze vrouw ons bijna alles al verteld waar wij vragen over hadden.
We hebben besloten de vruchtwaterpunctie even in de koelkast te zetten en maar is te beginnen met een nekplooimeting, dit omdat de risico's vele male groter zijn als bij een vruchtwaterpunctie bij 1 baby.
Daarna krijgen we de 20 weken echo nog waarop ze ook heel veel kunnen zien en als er dan twijfels zouden zijn is een vruchtwaterpunctie altijd nog mogelijk.
Dan hebben we het heel kort nog even over de bevalling gehad, er was mij namelijk verteld dat een drieling bevalling altijd een keizersnede zou zijn. Dit bleek dus niet het geval, alleen als er spoed is bij bevallen kiezen ze hiervoor en in heel veel gevallen is dat dan ook aan de orde.
Maar mochten de kindjes het goed blijven doen en ik lang genoeg door kunnen lopen dan is er evt wel een mogelijkheid om via de natuurlijke weg te bevallen. Dit antwoord stelde mij voldoende gerust en ik weet dat we niet in de toekomst kunnen kijken maar weet nu wel dat het bespreekbaar is!
Volgende week moet ik alweer naar Nijmegen voor de nekplooimeting en daarna is het de bedoeling dat ik me daar iedere 2 weken meld voor de controles, ze gaan mama couveuze en haar drie aapjes heel goed in de gaten houden.
Het zal een opgaaf worden maar omdat het gevoel goed is en ik natuurlijk het beste wil voor mijn kleine aapjes ga ik dit gewoon doen!
Na dit fijne gesprek ben ik met een heel goed gevoel naar huis gegaan en heb ik nog nagenietend van het beeld van mijn 3 aapjes heerlijk geslapen!

Vandaag hebben we onze zoektoch naar babybedjes afgerond, het is ons gelukt 3 ongeveer de zelfde bedjes te vinden bij passend bij de bestaande babykamer. Dat is al een hele geruststelling.
Nu maar snel verder met de andere kamertjes omzetten zodat we snel de eerste hand aan de babykamer kunnen gaan leggen!

de foto's van de echo vandaag zijn niet zo heel duidelijk maar om toch iedereen mee te laten genieten:

10 oktober 2012

Alweer een paar daagjes verder en de kleintjes zwemmen nog steeds heerlijk rond.
Na de echo van vorige week moeten we ons morgen melden in Nijmegen, in ieder geval voor een gesprek over vruchtwater punctie en 20 weken echo.
Verder weten we niet bij wie we moeten zijn en wat nu de bedoeling is.
Er is sprake van dat ik voor alle controles naar Nijmegen zou moeten maar ook dat het gedeeltelijk kan. Het is een beetje jammer dat we niet precies weten wat er nu gaat gebeuren.
Dit geeft onzekerheid en dat voelt niet goed.
Ik ben er inmiddels van overtuigd dat een drieling wel heel bijzonder moet zijn, gezien alle reacties die we erop krijgen. Door alle reacties krijg je als as 3ling ouders dan weer vragen waarvan we hopen dat ze ons die morgen kunnen beantwoorden.
Spannend blijft het wel zullen we morgen nog steeds 3 hartjes zien of horen kloppen?
De afgelopen dagen merk ik aan mezelf dat mijn hoofd maar blijft malen, de dagelijkse dingen gaan een beetje langs me heen. En ondertussen zijn we in huis begonnen met de grote opruiming, want een drieling is leuk maar de bedachte babykamer is daarvoor wel te klein.
Maar in overleg met de kids en met wat passen en meten gaat het lukken!
Straks eerst maar is lekker slapen ( ok ik zal er wel weer 1000x uit moeten om te plassen leuke bijkomstigheid van een drieling) en dan morgen vol goede moed naar Nijmegen met ons vragenlijstje in de aanslag.

Zondag 7 oktober 2012

Nog maar 3 maandjes tot onze trouwdag, maar in het tempo dat mijn buikje buik word vraag ik me werkelijk af of ik dat nog ga redden.
Mijn buik groeit ongeveer 1cm per dag in omvang.... Waar moet dat heen.
Voor mijn veiligheid in huis en met name op de trap hebben de heren vandaag een extra trapleuning geplaatst zodat ik me aan twee kanten vast kan gaan houden.
En ondertussen zijn we ook nog begonnen met de grote opruiming.
Want straks moeten de kamers intern verhuisd gaan worden.
Dit is allemaal in overleg gegaan maar heeft een paar extra handen nodig omdat in een snel tempo voor elkaar te krijgen. Dan gaan de kinderen waarschijnlijk 1 of 2 nachtjes uit logeren zodat we eerst alles uit elkaar kunnen halen daarna alles kunnen verplaatsen en daarna kamer voor kamer weer de spulletjes kunnen inpakken en in elkaar zetten.
Als dat is gebeurt kunnen we eindelijk aan de babykamer gaan beginnen.
Daar kijk ik wel naar uit, ik kan niet wachten daar doen we het allemaal voor!
Iedereen draagt zijn steentje bij en dat maakt het zo leuk.
Niet alleen papa en mama zijn druk met de baby's maar het hele gezin!

echo 3 oktober 2012

Vandaag de uitgebreidere echo gehad, nou uitgebreider dat viel wel een beetje tegen.

Ok we hebben alle kindjes even uitgebreider bekeken en opgemeten.

Ook kunnen we met kleine zekerheid zeggen dat onze 3ling 2eiig is.

Het lijkt erop dat die bestaat uit een eeneiige tweeling en een apart kindje

wat dan toch weer maakt dat het een 2eiige drieling is .

3 kloppende hartjes

3 bewegende kindjes

2 trotse ouders

 

Voor jullie nu een klein kijkje van binnen

 

 

Nog 1 nachtje slapen

Nog 1 nachtje slapen dan hebben we weer een echo...
Heel spannend dan gaan ze jullie alle drie goed bekijken goed opmeten en kunnen wij vragen stellen.
Heel langzaam begin ik aan het idee te wennen van een drie-ling
Ik ben vooral onder de indruk van het unieke ervan, want dat is wat een hoop mensen je vertellen.
Ook vertellen een hoop mensen dat het wel druk en zwaar gaat worden
En ook zijn er mensen die heel negatief reageren van wat erg en waar begin je aan.
Beetje jammer want ook wij zien wel dat het niet makkelijk word, maar wij zijn er blij mee.
Wij willen er vol voor gaan en hopen dat de mensen om ons heen ons daar in willen steunen.
Inmiddels is mijn buik alweer gegroeid en gaan wij vandaag de eerste foto ervan maken.
De kinderen beweren al dat mijn buik iedere dag steeds groter word!

Weekend 29/30 september 2012

Dit word een lang en lui weekend.
Even verwerken wat er de afgelopen week is gebeurd.
Even de laatste mensen bellen.
Even genieten samen van ons wondertje
Even balen van sommige negatieve reacties....
Even samen in slaap vallen op de bank
Even tot rust komen
Even samen internet afzoeken voor drieling dingen
Maar vooral alles samen!
Samen met zijn tweeen en Samen met de kinderen!

Zondag kwamen Opa en Oma ff een bakkie koffie halen
en terwijl die er zaten kwamen ook Ome F en Tante M aanwaaien.
Met een kadootje een boek voor Co
en drie kleine knuffeltjes voor de baby's.......
Daar was ik wel even stil van
Wij zelf durven eigenlijk nog niet iets te kopen we hebben nog zoveel vragen
en zijn zelfs een beetje bang voor wat ons gaat overkomen.

We tellen de dagen af tot woensdag
De dag dat we  al onze vragen kunnen stellen
De dag dat we wederom onze drieling gaan zien op de echo
De dag dat we zien of jullie alle drie even groot zijn en goed groeien
De dag dat we weer kunnen zien of jullie hartjes nog steeds zo mooi kloppen.

Vrijdag 28 september 2012

Hehe Opa en Oma zijn terug van vakantie en hebben de schrik van hun leven gekregen.
Ik die nooit meer zou trouwen gaat trouwen en krijgt een drie-ling.
Met name dat laatste sloeg in als een bom het werd er behoorlijk stil van.
Toen ik naar buiten liep voelde ik dat er een enorme last van mijn schouders was gevallen.
hehe eindelijk kon ik ook gaan vertellen dat we een drieling kregen eindelijk kon ik de kinderen groen licht geven dat ook zij hun beste vrienden het konden vertellen.
Eerst nog even naar Borculo, ook daar moesten we nog even vertellen dat we gaan trouwen en dat we in blijde verwachting zijn van een drieling. en natuurlijk nog even naar de babykamer kijken.
In alle consternatie van de afgelopen week  vergeten we het kadootje voor de baby....
Daarna door naar Saskia die de afgelopen week vanwege de vakantie een aantal keer op de kleinste heeft gepast. Die kleine meid had het zo moeilijk gevonden haar mondje te houden dat ze nu eindelijk haar grote geheim mag gaan vertellen! En dat lucht haar zo op!

Donderdag 27 september 2012

Gisteravond hebben we het de kinderen vertelt heel voorzichtig we vroegen aan ze wat ze wilde eten,
eigenlijk wist niemand iets en ik opperde zullen we beschuit met muisjes eten dan?
de kleinste keek me aan en vroeg maar mama krijg jij dan een baby???
Ja schat maar mama krijgt geen 1 baby
O zei een van de tweeling krijg je dan net als wij een tweeling?
Nee lieverd ook geen tweeling
De andere van de tweeling keek ons aan met een trillend lipje en vroeg wat dan ????
Nou zei co we krijgen een drieling waarop ze begon te huilen niet omdat ze verdrietig was maar omdat ze zo ontzettend blij was zei ze.
De oudste werd stil en zei alleen als het maar niet allemaal meisjes zijn dan.
Ze vinden het allemaal geweldig maar ze moeten nog 2 dagen hun mond houden want opa en oma zijn nog op vakantie en die willen we dit niet door de telefoon gaan vertellen.
Vrijdag komen ze terug en als we daar zijn geweest mag iederen het vertellen aan vriendjes en vriendinnetjes.
Daarna zijn we op tijd naar bed gegaan
Maar we hebben nauwelijks geslapen
EEN DRIE-LING jeetje zeg wie had dat gedacht?
Nou wij in ieder geval niet wij waren al zo blij dat ons nog 1 wondertje was geschonken
alleen nu blijkt ons ene wondertje te bestaan uit drie kindjes!
Ik ben naar het werk geweest maar heb de hele dag niet mijn gedachte erbij gehad
Ik ben nog steeds aan het bij komen van de schrik
En denk stiekum als we woensdag terug komen in het ziekenhuis vertellen ze ons smile you're on candid camera.
Het is nog zo onwerkelijk, ook al heb ik met eigen ogen gezien dat er 3  zitten

Woensdag 26 september 2012

Vanmorgen eerst naar de huisarts urine mee geen blaasontsteking wel schimmel infectie pfff
Eerste negatieve reactie heb je wel goed nagedacht stel dat co overlijd....
Ja natuurlijk hebben we dat het feit dat we nu gekozen hebben voor een zwangerschap is
omdat we zolang mogelijk samen willen genieten.
Niemand kan vertellen hoe lang het nog duurt het kan 1 jaar zijn maar ook 5 of 10 en misschien wel langer dus waarom zouden we niet? Er is in ons huis en in ons hart genoeg ruimte voor ons kleintje!

13uur co komt binnen hij wil toch graag mee naar de echo. Het is voor hem allemaal nog zo onwerkelijk.
Samen rijden we naar winterswijk in de auto grap ik nog misschien zijn het er wel twee waarop co nog zegt rot op jij
In de wachtkamer na lang wachten komt dr Gerritsen, naar ons toe we zijn aan de beurt
kort gesprekje en dan de echo.....
Ik zeg nog denk er om dat je goed kijkt of er geen twee zitten hoor.
Hij maakt een inwendige echo en het eerste beeld wat we zien is een tweeling waarop ik co zeg zie je nou wel! Ik had het idee dat ik in omvang al groeide wat eigenlijk nog niet bij de zwangerschapsduur hoorde! Zenuwachtig begin ik te giegelen.
Na heel iets verder bewegen zegt dr Gerritsen nou het zijn er zelfs 3!!!!!
Co kijkt me aan kijkt de dokter aan huilt en lacht tegelijk en kijkt nog een keer op het scherm
papier van de foto op dr loopt naar de assistente voor papier en komen samen terug
hij vraagt mij of ik hormonen heb geslikt voor de zwanger schap.
Dit is niet zo en hij zegt heel entousiast dit is uniek een spontane 3 ling zwangerschap geweldig
ik kijk de beide heren aan dokter met een grote grijns co met tranen in zijn ogen en ik denk
O MIJN GOD HET IS EEN DRIELING!!!!!
10 minuten later staan we buiten met de mededeling dat wij volgende week woensdag terug moeten komen om 16.15 uur het is de laatste tijd in de agenda zodat er tijd genoeg is om alle kindjes te bekijken te meten en natuurlijk om heel veel vragen te stellen
En vragen ja die zijn er zat we kwamen in winterswijk voor een termijn echo en om afspraken te maken voor nijmegen voor de vruchtwater punctie en een uitgebreidde echo
Giegelend lopen we naar de auto we stappen in co vraagt of ik het leuk vind mijn antwoord
ja ik denk het wel
Ik stap achter het stuur zucht een keer diep kijk co aan en zeg weer O mijn god het is een drieling,
ik ook altijd met mijn grote mond
marco vraagt zich af wat ik bedoel  ik vertel hem dat ze eerder altijd vroegen of ik het niet enorm druk had met de tweeling en dan zei ik altijd nee hoor volgende keer probeer ik een drieling hahaha
onder weg de auto nog een keer langs de kant gezet vol ongeloof kijken wij elkaar aan en vragen ons af hebben wij dat?
Langzaam aan dringt ook tot ons door dat dit wel een duur grapje gaat worden
3ling jeetje zeg 3x luiers 3x flessen alles in 3 voud

Het was nog niet de bedoeling maar we gaan het nu de kinderen vertellen dit is zo'n enorme schok
en er moet zoveel geregeld worden en dan ook nog onze trouwdag is 7januari, ga ik dan nog wel daar heen kunnen?
En we moeten inventariseren wat is er nog aan baby spul wat moeten we nog en hoe komen we daaraaan
HELLUP WE KRIJGEN EEN DRIE-LING!!!!!

17 september 2012

Vandaag bij de verloskundige geweest spannend en eigenlijk heel gewoon
wel fijn dat alles  van de vorige bevallingen nog in de computer stond
na gesprek van 45 minuten liepen we naar buiten met afspraak voor echo over 2 weken
maar smiddags belde de verloskundige me terug ik mocht afspraak maken in winterswijk tbv de vruchtwaterpunctie en een geavenceerde echo die ze in Nijmegen gaan maken.
1e ivm chromosoom afwijking van Gemma 2e ivm met hartproblemen bij co in de familie.
hiervoor moet ik as woensdag me al melden voor een echo in winterswijk bij dokter Gerritsen.
Nijmegen ..... aan de ene kant vertrouwd maar aan de andere kant vind ik het ook wel weer erg spannend
Heel apart touwens in vergelijking met 15 13 en 10 jaar geleden is er wel heel veel veranderd
Ik krijg heel veel echo's nu in 1 zwangerschap net zo veel als in 4 eerdere zwangerschappen samen.
ook is er kans dat in niet mag thuis bevallen, maar goed alles op ze tijd nu eerst maar is een echo laten maken!

10 september 2012

Weer een weekje verder nog 1 weekje tot ons gesprek bij de verloskundige
nog steeds smorgens beroerd en smiddags moe
ik kan uren slapen en het opstaan is moeilijk
vanmorgen door de wekker heen geslapen maar nog wel op tijd op het werk gekomen
Ik heb nog steeds kriebels maar ook wel veel pijn in mijn buik
stiekum denken we al na over namen over trouwen over wat dan aan te doen
over hoe de baby kamer gaat worden en wat we nog moeten kopen
wat we al hebben en wat we graag nieuw willen aanschaffen
alles word opgeschreven want nu word er nog niets gekocht want stel dat iemand ons ziet.
Heel stiekum heb ik al een speentje gekocht met daar op mijn papa is the best ( omdat papa dat zo graag wilde)
Volgende week maken we ook een afspraak voor de eerste echo zodat we zeker weten hoe oud je nu al ben.
Dit omdat dit nog een beetje onduidelijk is maar het is minimaal 7 weken!

4 september 2012

Vanmorgen me uit bed gehesen ik voel me niet echt lekker lijkt wel een beetje op de griep.
PFF zwanger zijn is leuk,  nou niet dus smorgens ben ik zo misselijk als maar kan
al kotsend sta ik op en begin ik de dag, midden op de dag word ik overvallen door een enorme vermoeidheid.
Maar ik klaag niet ik ben nog steeds blij met ons kadootje een lichtpuntje na alle donkere tijden
en wat in april nog de beste 1 april grap ooit was word nu werkelijkheid om alles goed te regelen voor onze kleine druif hebben wij besloten te gaan trouwen.

27 augustus 2012

De 11e sterfdag van mijn kleine meisje
Een moeilijke dag vandaag met een dubbel gevoel
Ik mis mijn kleine meid maar ondertussen heb ik kriebels in mijn buik, want daar groeit een klein mensje
Iets wat niemand weet
Vandaag een afspraak gemaakt bij de verloskundige 17 september om 845 uur in Borculo
Het mocht een weekje eerder maar maandag de 17e zijn ome Frank en tante Monica op vakantie, die zijn inmiddels 25 weken zwanger en die willen we in dit stadium nog niet tegen komen.
Ons geheimpje!
We genieten stilletjes van wat gaat komen.

19 augustus 2012

Na vorig weekend een heerlijk weekendje weg gehad te hebben met alle kinderen, vragen wij ons al de hele week iets af
Durven we of wachten we....
Uiteindelijk waren we vandaag het wachten zat en wilde zekerheid.
Toch maar een testje doen.
Ons gevoel klopte de test is positief,
Wij hebben samen een geheim!
Wij worden papa en mama van onze liefdesbaby